پیاز یکی از مواد اولیه پرکاربرد در آشپزی محسوب میشه و این یک مسئله ی کاملا بدیهی هست. این ماده خوراکی انواع مختلفی داره که همه ی ما این موضوع رو هم به خوبی میدونیم ولی مساله ای که ممکن هست خیلی بهش دقت نکرده باشیم، کاربرد مختلف آنها هست.

انواع پیاز و کاربرد آن‌ها در آشپزی

پیاز زرد
معروف ترین عضو خانواده این خانواده است که پوست قهوه ای طلایی داره و لایه های داخلی اون هم سفید یا سفید مایل به زرد هست. این نوع بوی تند و تیزی داره و بهترین گزینه برای پخت و پز محسوب میشه.
این نوع به طور معمول بین بهار تا پاییز کشت و برداشت میشه ولی اونها رو در انبارها نگهداری میکنن و  موندگاری خیلی بالایی دارن، اونها رو باید در جای خنک و تاریک نگهداری کنید. به همین دلیل در تمام فصول در بازار موجود هست. پیاز زرد حکم شلوار جین رو در دنیای پیازها داره، در همه ی کشورها شناخته شده هست و در همه ی غذاها هم میشه ازش استفاده کرد.

ویدالیا یا پیاز شیرین
ایننوع در اصل آمریکایی هست و اولین بار در منطقه ی جنوب شرقی جورجیا کشت شده. این نوع، شیرین، ترد و آبدار هست و کمی طعم اون به تندی میزنه.به خاطر طعم شیرین و قندی که داره برای درست کردن پیاز کاراملی عالی هست. همچنین  ویدالیای بزرگ یک انتخاب خیلی خوب برای درست کردن حلقه های پیازسوخاری محسوب میشن. پیاز قرمز این نوع رنگی زیبا با پوشش مخملی قرمز مایل به بنفش که مغز سفید رنگی داره. به دلیل طعم ملایم و شیرینش بهترین گزینه برای مصرف به صورت خام هست. پیاز قرمز نسبت به پیاز سفید و زرد، فلاونوئیدها و فیبر بیشتری داره. به خاطر رنگ زیباش می تونید برای تزئین بشقاب غذا ازش استفاده کنید.
برای کبابی کردن، سالاد و ساندویچ ها هم انتخاب مناسبیه. این نوع هم در تمام فصول سال در بازار موجود هست و به مدت ۳ تا ۴ ماه می تونید اونها رو به راحتی در دمای خونه نگهداری کنید.

پیاز سفید
این نوع پوستی کاملا سفید رنگ و طعمی ملایم و خنک داره. فرق نوع سفید و زرد در این هست که پیاز سفید، شیرین تر هست و موندگاری کمتری رو نسبت به نوع زرد داره. به طور کلی نوع سفید و قرمز بخاطر قند بیشتری که دارند نسبت به پیاز زرد عمرشون کوتاه تره.
از نظر کاربرد تقریبا مثل نوع قرمز هست، میشه اون رو خام خورد و یا در سالاد ها و دیپ ها ازش استفاده کرد. این پیاز برای غذاهای مکزیکی بهترین گزینه هست. پیازهای سفید کوچک در سوپ، کاسرول و تاس کباب استفاده میشه، این نوع به پیاز آبپز معروفه.

پیاز گلابی شکل
این نوع کوچیک و شیرین هستن و طعم خاص و لذیذی دارن. در رنگ های سفید، زرد و قرمز در بازار وجود دارن ولی رنگ سفید اون رایج تره. این پیازها در ابتدا در آلمان و ایتالیا در باغچه های خونگی کشت شدن. بزرگترین ناراحتی در مورد استفاده از پیازهای تازه ی گلابی شکل، پوست کردن اونهاست. برای راحتی کار اونها رو داخل آب جوش بندازید و به راحتی با انگشتاتون پوست اونها رو جدا کنید.این نوع ماده خوراکی انتخاب مناسبی برای ترشی، کبابی کردن، بخارپز کردن و استفاده در تاس کباب هستن.

پیازچه
پیازچه یا پیاز سبز که برگ های سبز بلندی داره با یک پیاز کوچیک و کشیده در انتهاش. ما ایرانی ها معمولا از آن را توی سبزی خوردن استفاده میکنیم و با برگ های اون ها کوکو درست میکنیم. قسمت سفید رنگ آن تند و تیز تر هست و میتونید اون رو با زنجبیل و سیر ترکیب کرده و برای طعم دار کردن غذاها ازش استفاده کنید، همچنین از برگ های آن در سالاد هم میشه استفاده کرد.

پیاز بهاری
خیلی شبیه به پیازچه هست با این تفاوت که آن در انتهای برگ های سبز رنگ دیده میشه، بزرگ تر و گرد تر هست. در واقع این یک نوع خاص از پیاز نیست بلکه همون پیازهای زرد، قرمز و سفید هستن که زودتر از موعد برداشت شدن. اینها رو می تونید به صورت کباب شده مصرف کنید و برگ اونها هم برای کوکو درست کردن مناسبه.

تره فرنگی
تره فرنگی هم یکی از انواع پیاز محسوب میشه و اگه طعم خاص اون رو دوست داشته باشید، برای تهیه سوپ های خامه ای و یا کوکو عالی و خوش طعم هستند.

شلوت یا شالت
شلوت یکی از انواع پیاز هست که با لایه های ارغوانی روشن، یکی از سبزیجاتی هست که معمولا اون رو دست کم می گیرند. این نوع طعم خوشمزه و تندی داره اما بعد از خوردنش دهان بوی بدی میگیره. یک انتخاب مناسب برای استفاده در تهیه انواع سسها به خصوص سس هایی که سرکه دارن، هست. باید اونها رو ریز خورد کنید و در سرکه بریزید تا مثل ترشی رسیده بشن. شلوت برای پخت و پز هم مورد استفاده قرار میگیره ولی هرگز نباید این پیاز رو سرخ کنید چون تلخ میشه.