این ژن ها توسط نوعی پروتئین تحریک می‌شود که توسط سلول‌های میزبان آلوده به ویروس آزاد می‌شوند و اینترفرون نام دارند. اینترفرون‌ها عامل تحریک سیستم ایمنی و افزایش مقاومت بدن در برابر ویروس‌ها هستند.

ژن های شناسایی شده عملکردهای مختلفی از جمله مهار توانایی ورود ویروس به سلول، سرکوب قابلیت تولید RNA و جلوگیری از تجمع ویروس‌ها را بر عهده دارند.

به گفته محققان انستیتوی اکتشافات پزشکی سنفورد برنهام پربیس واقع در کالیفرنیای آمریکا، برخی از این ژن ها بر ویروس‌های غیرمرتبط مانند ویروس آنفلوآنزای فصلی، HIV و ویروس نیل غربی نیز اثرگذار هستند. همچنین هشت مورد از این ژن ها قابلیت مهار دو نوع ویروس SARS-CoV-۱ و SARS-CoV-۲ را دارند.

ویروس کرونا موسوم به «کووید ۱۹» اواسط ماه دسامبر ۲۰۱۹ میلادی (۲۴ آذر ۱۳۹۸) در شهر ووهان واقع در مرکز چین گزارش شد.
ابتدا از این بیماری به عنوان ذات‌الریه نام برده شد؛ اما کمیسیون ملی بهداشت چین در ۳۰ دسامبر سال ۲۰۱۹ میلادی (۹ دی ماه ۹۸) به صورت رسمی شیوع این ویروس را در چین اعلام کرد.

تدروس آدهانوم مدیرکل سازمان جهانی بهداشت روز چهارشنبه ۲۱ اسفندماه ۹۸ در کنفرانسی تاکید کرد که اگرچه واژه همه‌گیر (pandemic)  به دلیل حساسیتی که دارد نباید بدون دقت مورد استفاده قرار گیرد؛ اما ارزیابی‌های این سازمان ویروس کرونا را «همه‌گیر جهانی» شناسایی و اعلام می‌کند.

در حال حاضر بسیاری از کشورهای جهان از جمله ایران درگیر ‌پاندمی ویروس کووید ۱۹ هستند.

گزارش کامل این تحقیقات در نشریه Molecular Cell منتشر شده است.