زایمان زودرس متوسط  ​​(بین 32-38 هفته)  ​​با خطرات رشد عصبی مرتبط است

یک مطالعه جدید نشان می دهد که زایمان زودرس متوسط ​​(۳۲-۳۸ هفته) با افزایش خطر اختلالات رشدی مرتبط است. با تجزیه و تحلیل بیش از ۷۵ مطالعه شامل بیش از هشت میلیون کودک، محققان متوجه شدند که خطر اختلالاتی مانند فلج مغزی، اختلال شناختی، و تاخیر زبانی در کودکانی که زودتر از موعد متوسط ​​به دنیا می‌آیند، افزایش می‌یابد.

در حالی که خطر برای هر کودک کوچک است، تأثیر آن در سطح جمعیت قابل توجه است، با توجه به این که حدود ۷ درصد از نوزادان بریتانیا هر سال نسبتاً نارس به دنیا می آیند. این مطالعه نیاز به درک و حمایت بهتر از این کودکان را برجسته می کند و بر نقش متخصصان مراقبت های بهداشتی و مربیان در مداخله زودهنگام و حمایت مناسب تأکید می کند.

نویسندگان این مطالعه با بودجه موسسه ملی تحقیقات بهداشت و مراقبت (NIHR) در حالی که بسیاری از افزایش خطرات ناچیز هستند، زیرا حدود هفت درصد از نوزادان در بریتانیا هر ساله با نارس به دنیا می آیند، می توانند پیامدهای قابل توجهی در سطح جمعیت داشته باشند. گفتن.

برای این مطالعه، محققان دانشگاه‌های یورک، لیدز و لستر داده‌های بیش از 75 مطالعه از سراسر جهان را بررسی کردند که در مجموع بیش از هشت میلیون کودک را شامل می‌شد.

طبق بررسی ها در مقایسه با کودکان متولد شده در پایان ۹ ماه کامل بارداری (ترم)، این مطالعه افزایش خطر بیشتر اختلالات رشدی را در نوزادان نسبتا نارس شناسایی کرده است. در حالی که می دانیم افزایش احتمال بروز اختلالات رشدی با گذرهرهفته بارداری کاهش می‌یابد، شواهدی مبنی بر افزایش اندک خطر ابتلا به چندین اختلال رشدی مانند فلج مغزی، تاخیر رشد و اختلال شناختی حتی زمانی که کودکان در محدوده ۳۷ تا ۳۸ هفته به دنیا می‌آیند، وجود دارد.

بخشی از نتایج بدست آمده طی این مطالعه نشان میدهد که یکی از شایع ترین عوارض در بین نوزادان نارس مذکور اختلالات تأخیر زبان است. طبق نتایج ۲۲۲ کودک در هر ۱۰۰۰ کودک متولد شده بین ۳۲ تا ۳۶ هفتگی  تحت تاثیراین مشکل قرار گرفته بودند، در حالی که میزان ابتلا به این اختلال برای کودکانی که در زمان 9 ماه کامل (ترم) بدنیا آمده بودند برابر 47 مورد در هر  1000 کودک به ثبت رسید.

بعلاوه در حالی که خطر فلج مغزی برای همه کودکان نسبتاً کم است، نتایج این مطالعه نشان می دهد که این خطر برای نوزادان متولد شده در هفته های ۳۲ تا ۳۳ در مقایسه با کودکان متولد شده در ترم ۱۴ برابر بیشتر است.

اشاره به این نکته لازم است که تحت تاثیر این اختلال، طبق بررسی ها در هر ۱۰۰۰ کودک نسبتاً نارس ۳۰۰ کودک ، در طول سال‌های دبستان با پیشرفت تحصیلی پایینی روبرو هستند. درحالی که پیشرفت تحصیلی پایین در میان کودکان متولد شده در 9 ماه کامل، 160 کودک از هر 1000می باشد. این بررسی نشان می دهد که مشکلاتی که کودکان متولد شده در هفته‌های 32 تا 38 با آن‌ها مواجه می‌شوند تا دوران کودکی ادامه می‌یابد وشواهد موجود نشانگر افزایش خطر و شیوع اختلالات شناختی و پیشرفت تحصیلی پایین تا سال‌های دبیرستان می باشد.

نویسنده اصلی این مطالعه، دکتر کاترین پتینگر از گروه علوم بهداشتی دانشگاه یورک، گفت: «به یاد داشته باشید که در حالی که مطالعه ما نشان می‌دهد که خطر ابتلا به برخی اختلالات رشدی در کودکانی که نسبتاً زود به دنیا می‌آیند نسبت به همسالانشان که در9 ماه کامل متولد می شوند، افزایش می‌یابد، عده ای از این کودکان نارس نیز هیچ مشکل رشدی را تجربه نخواهند کرد.

دلایل رخ داد این عوارض هنوز مشخص نیست، اما مشخص شده است نوزادانی که فقط چند هفته زودتر به دنیا می‌آیند بلوغ مغزی متفاوتی نسبت به بچه‌های ترم دارند، و این امکان وجود دارد که تولد بین هفته‌های 32 تا 38 حاملگی، تکامل ارتباطات عصبی آنها را مختل کند و به طور بالقوه در این امر نقش در بروز اختلال رشدی داشته باشد.

بسیاری از تولدهای زودتر از موعد متوسط دروان بارداری به دلایل مشکلات پزشکی پیش آمده برای مادر به‌عنوان مثال پره اکلامپسی (مسمومیت بارداری) رخ می دهد که خود باعث کاهش مرگ و میرنوزاد می شود در نتیجه باید مزایا و معایب تولد زود هنگام هر نوزاد را طبق شرایط مادر بررسی کرد تا تصمیم درست برای زمان بدنیا آمدن کودک گرفته شود.

لازم به ذکر است که در این میان همه متخصصان مراقبت های بهداشتی، به ویژه پزشکان اطفال، باید به خوبی از پیامدهای بالقوه زایمان زودرس مطلع باشند تا بتوانند اطلاعات مبتنی بر شواهد را به خانواده ها ارائه دهند و تا در صورت لزوم انجام اقدامات درمانی برای مقابله با عوارض احتمالی زایمان زودرس، به موقع تصمیم گیری شود.

درحال حاضر طبق دستورالعمل های فعلی موسسه ملی بهداشت و مراقبت عالی (NICE) فقط نوزادانی که قبل از 30 هفتگی متولد شده باشند، باید تا دو سالگی تحت نظر قرار بگیرد.

علت اینکه توصیه نمی‌شود همه کودکانی متولد شده بین هفته‌های 32 تا 38 بارداری لزوما تا مدتی تحت نظر متخصصین باشند این است که بسیاری از آنها هیچ نشانه‌ای از اختلالات رشدی را نشان نمی‌دهند و اجبار برای بررسی تمام این نوزادان فشار کاری قابل‌توجهی بر خدمات NHS وارد می‌کند.

دکتر پتینگر افزود: «داده‌ها به ما می‌گویند که تأثیرات چند هفته زودتر بودن تولد در سنین دبستان نیزمی تواند ادامه داشته باشد. بنابراین منطقی است که حتما معلمان از وجود چنین دانش آموزانی در کلاس خود زودترمطلع شوند و در مورد نحوه حمایت از آنها آموزش ببینند.

اکنون تحقیقات بیشتری برای بررسی مطالعات جمعیتی در مقیاس بزرگ مورد نیاز است تا بررسی شود که چگونه رویدادهای اختلالات رشدی با سن حاملگی مرتبط هستند و تا بتوان بررسی کرد که آیا الگوهایی که در مطالعه حاضر مشاهده شده است در تحقیقات بعدی نیز تکرار می شوند؟

همچنین  بررسی این مطلب که آیا کودکان معمولاً تحت تأثیر بیش از یک اختلال یا بیشترقرار می‌گیرند مهم می باشد، زیرا می تواند راهنمای خوبی برای انتخاب مداخلات مناسب‌تردرمانی آنها باشد.»