اختلال طیف اوتیسم قابل درمان است

اوتیسم اختلال نسبتا شایعی در فرزندان قرن اخیر می باشد. این اختلال می تواند زندگی فرزندان و والدین را بطور وسیع تحت تاثیر قرار دهد. در مواردی که طیف خفیف تری از بیماری وجود دارد امکان عدم تشخیص به موقع اختلال فوق توسط والدین وجود دارد. در این نوع افراد تشخیص زود هنگام اختلال و آگاهی از چگونگی برخورد با مشکلات آن از جانب والدین تاثیر بسزایی در رفع هر چه بیشتر عوارض آن می گذارد.

متاسفانه در خیلی از موارد والدین رفتارهای کودک مبتلا به اوتیسم خود را به حساب کند ذهنی یا بی ادبی و یا یاغی بودن وی می گذارند که با تنبه های نامناسب هر روز باعث بدتر شدن اوضاع می شوند. افراد مبتلا به اوتیسم که در محیط مناسبی رشد نمی کنند بسیار تحت فشار روانی هستند و زمینه گرایش به انحرافات و اعتیاد در انها بسیار بالا می رود.

تیم پروفسور کیم مین سیک از دپارتمان زیست شناسی جدید، DGIST (رئیس: Kuk Yang)، موفق به شناسایی شبکه مولکولی سلولی اختلال طیف اوتیسم شدند.

انتظار می رود که نتایج این تحقیقات بعنوان پایه و اساسی در درمان اختلال طیف اوتیسم کاربرد داشته باشد. اختلال طیف اوتیسم از اوایل کودکی رخ می دهد و یک اختلال عصبی-رشدی است که با اختلال مداوم در ارتباطات اجتماعی و رفتارهای مرتبط با تعامل همراه است و منجر به طیف محدودی از الگوهای رفتاری، علایق و فعالیت ها و رفتارهای تکراری می شود.

اکثر بیماران مبتلا به اختلال طیف اوتیسم دارای اختلالات رفتاری هستند که گاهی با سایر ناتوانی های رشدی همراه است. در حال حاضر، از آنجایی که روش تشخیص مولکولی دقیقی وجود ندارد، تشخیص زودهنگام اختلال طیف اوتیسم در اغلب موارد امکان پذیر نمی باشد  و درمان مناسبی نیز برای آن وجود ندارد.

تیم پروفسور کیم مین سیک از مدل نقص Cntnap2، یک مدل موشی اختلال طیفی که توسط تیم پروفسور لی یونگ سوک در کالج پزشکی دانشگاه ملی سئول برای استخراج بافت قشر پیشانی مغز ایجاد شده است، استفاده کردند و بعد از انجام تحقیق خود و با مقایسه و تجزیه و تحلیل آن با داده های بزرگ گزارش شده قبلی بیماران مبتلا به اختلال طیف اوتیسم، تایید کردند که در بیماران اوتیسمی، مشکلاتی  شبکه ای مانند متابولیسم و ​​سیناپس ها در نورون های تحریک پذیر مغزی آن ها رخ داده است.

پروفسور کیم مین سیک از دپارتمان زیست شناسی جدید اشاره کرد که با انجام یکسری مطالعات بر روی شبکه های عصبی مغزی در تلاش هستیم تا درک آسیب شناختی خود را از اختلال طیف اوتیسم ارتقا داده. در این راستا موفق به کشف یک شبکه یکپارچه از تمایز سلولی در سطح مولکولی بافت مغز افراد مبتلا به اوتیسمی شده اند که  توسط یک ژن خاص اوتیسم این تغییرات ایجاد شده است.

همچنین وی افزود : ما در تلاش هستیم تا شبکه اصلی اختلال طیف اوتیسم را پیدا کنیم و با انجام یک تحلیل یکپارچه از مدل‌های مختلف، اهداف درمانی را کشف کنیم. در همین حال، نتایج این تحقیق در «روان‌پزشکی مولکولی» در تاریخ 17 اکتبر 2022 منتشر شد و این تحقیق با حمایت پروژه توسعه فناوری منبع علم مغز وزارت علوم و فناوری اطلاعات و ارتباطات انجام شد.