چرا زنان باید برای دوران یائسگی آماده شوند؟!
زنان، به دلیل نقش اساسی که در جامعه ایفا می کنند، مهم است که به اهمیت و تاثیر نقش خود در جامعه مخصوصاً در خانواده آگاه باشند. وجود یک مادر سالم و آگاه عامل آرامش و پیشرفت خانواده خواهد بود.
یکی از مسائلی که میتواند بر سلامت زنان تاثیر بگذارد شروع دوران یائسگی می باشد. این دوران، مرحله طبیعی از زندگی زنان می باشد که نشانه گذر از دوران باروری به دوران ناباروری بوده و با قطع قاعدگی همراه می باشد.
در دوران یائسگی بدن زنان با تحولات هورمونی عظیمی روبرو میشود. کاهش شدید ترشح هورمون هایی که در باروری نقش دارند عامل عمده ایجاد این تحولات در بدن می باشد. در این زمان خانمها اغلب دچار مشکلات جسمی و روانی متعددی می شوند که با آگاهی و پیشگیری میتوانند این مشکلات را به حداقل برسانند.
تغییرات دستگاه تناسلی ادراری از جمله مشکلات جسمی پدید آمده در این دوران می باشد. این تغییرات چند سال قبل از شروع یائسگی کامل ایجاد شده و به تدریج پیش می روند.طبق مقاله به چاپ رسیده در مجله پزشکی هرمزگان در سال ۱۳۸۸، شماره ۱۳، نتایج تحقیق در یکی از مراکز بهداشتی درمانی شهر ایلام نشان داده است که ۴۲ درصد زنان یائسه مراجعه کننده به این مرکز از خشکی واژن، ۱.۳ درصد از کاهش میل جنسی، ۳۳.۳ درصد از تکرر ادرار و ۱۱.۳ درصد از خارش واژن شکایت داشتند. بعلاوه وجود ۳۵.۳ درصد عدم تخلیه کامل مثانه و برجستگی دیواره جلویی واژن در این مراجعان نشانه سیستوسل (افتادگی مثانه به درون واژن) و ۲۱.۳ درصد برجستگی خلفی واژن ، ۲۲.۷ درصد یبوست مشاهده شده، نشانه رکتوسل (افتادگی روده به درون واژن) در مراجعه کنندگان بوده است.
بنابراین با توجه به وسعت تغییرات ایجاد شده در دوران یائسگی می توان نتیجه گرفت که اگر در دوران یائسگی اقدامات بهداشتی و پیشگیرانه دقیق انجام نشود عوارض حاصل می تواند کیفیت زندگی را شدیدا تحت تاثیر بگذارد.
در هر صورت تحقیقات نشان داده است که نه تنها باید به بهبود عوارض جسمی توجه کرد بلکه رفع عوارض روحی که در این دوران شایع است نیز حائز اهمیت می باشد. احساس خستگی ، نا امیدی، یادآوری خاطرات بد زندگی، بی انگیزگی، احساس خشم، بی میلی به ارتباط با همسرو… که همه و همه می تواند به کاهش کیفیت زندگی و از هم پاشیدگی کانون زندگی منجر شود. تحقیقات نشان داده است که زندگی تعداد قابل توجهی از زوجین در این دوران به جدایی منتهی می شود.
فاکتور ارث را نمی توان در شدت ظهوراین تغییرات نادیده گرفتولی در هر صورت فرم زندگی در کاهش این عوارض بسیار موثر می باشد. مصرف مواد طبیعی، غذاهای کم کالری وفیبردار، عدم مصرف بیش از حد ادویه جات و سرخکردنی ها، انجام ورزش های مناسب سن و شرایط بدنی، کاهش استرس کمک بسیار زیادی در کاهش این عوارض می کند.
بهتر است در هر سنی که هستید با تغییر فرم زندگی خود و با کنترل و مشاوره سالیانه بعد از سن ۴۰ سال از وضعیت هورمونی خود آگاه باشید تا در این دوران با مشکل روبرو نشوید.