روانشناسی

تنهایی کودکان و عوارض آن بر رفتار آنها

تنهایی و تاثیر آن بر کودکان

نکات برگزیده مطلب
  • تنهایی کودکان اگر با حضور پدر و مادر به نحوی پرشود می تواند مشکلات کمتری را برای کودک به وجود آورد

 

عوارض جبران ناپذیر تنهایی کودکان

 

 
با توجه به شرایط کنونی جوامع شهری که خانواده ها در آپارتمان های کوچک زندگی می کنند و اغلب والدین برای تامین هزینه های زندگی ملزم به کار کردن بیرون از خانه می باشند،  تنهایی کودکان اگر با حضور پدر و مادر به نحوی پرشود می تواند مشکلات کمتری را برای کودک به وجود آورد در غیر این صورت موجب اضطراب در کودکان می شود.

تنهایی برای کودکان عوارض جبران ناپذیر فراوانی دربردارد و می تواند موجب بروز انواع مشکلات روحی و روانی مانند افسردگی و اختلالات خلقی مختلف در آن ها شود. رواج آپارتمان نشینی در کلان شهرها و همچنین سرگرم شدن اطفال با وسایل الکترونیکی نیز پیامدهای مخربی بر تنهاشدن کودکان گذاشته است.

تنهایی کودکان

یک روانشناس کودک گفت:کودکان به بازی و سرگرمی با همسن و سالان یا افراد خانواده، نیاز جدی دارند، اما سبک زندگی شهری موجب تنهایی بسیاری از کودکان شده است که همین «تنهایی» تاثیر زیادی در سلامت جسم و روان کودک دارد.

دکتر علیرضا تبریزی افزود:تنهایی کودکان اگر با حضور پدر و مادر به نحوی پرشود می تواند مشکلات کمتری را برای کودک به وجود آورد، اما وقتی کودک علاوه بر این که همبازی ندارد، والدین هم به او توجهی نکنند، این بی توجهی می تواند موجب بروز اضطراب در کودکان شود.

همچنین کودکان تنها و بدون همبازی در آپارتمان، احتمال دارد به افسردگی هم مبتلا شوند. به گفته این روانشناس کودک، اضطراب ناشی از بی توجهی والدین ممکن است منجر به بروز اختلالاتی نظیر جویدن ناخن، تیک های عصبی و یا شب ادراری شود

وی با بیان این که والدین عمدتا در زمینه بازی با کودکان آموزش لازم را ندیده اند، اظهار کرد:بسیاری از کودکان نمی توانند مانند گذشته به کوچه یا حیاط بروند و با همسن و سالان خود بازی کنند و در منزل هم همبازی ندارند. بنابراین لازم است، خود والدین اوقاتی از تنهایی آنان را پرکرده و با آنان بازی کنند تا کمتر دچار مشکلات ناشی از تنهایی شوند.

تبریزی در پاسخ به این که آیا تنها گذاشتن کودکان در آپارتمان و سرگرم کردن آنها با وسایل روز الکترونیکی می تواند در فرایند رشد آنان تاثیر منفی بگذارد، توضیح داد:از لحاظ فیزیولوژی تنهایی تاثیر مستقیمی بر رشد کودک ندارد، مگر اینکه این تنهایی موجب بازی نکردن و کم تحرکی کودک شود.

البته با تنها شدن، نداشتن همبازی و نبود امکان تحرک کافی در فضای آپارتمان، مهارت های حرکتی این کودکان نیز ضعیف خواهد شد. وی تصریح کرد:در گذشته کودکان با بازی کردن در فضای باز حیاط و کوچه ها، مهارت های حرکتی آنان تقویت می شد اما امروزه با توجه به آپارتمانی شدن خانه ها، کم شدن جمعیت خانواده ها و کمرنگ شدن ارتباطات، این امکان برای کودکان وجود ندارد

این روانشناس کودک با بیان اینکه «تحرک پایه یادگیری است»، در خصوص عوارض ناشی از استفاده زیاد از وسایل الکترونیکی در بین کودکان، افزود:اگرچه استفاده از وسایل روز، مانند تبلت و موبایل و یارانه می تواند تنهایی کودکانی را که همبازی ندارند تا حدودی پر کند، اما والدین در نظر داشته باشند که صرف نظر از عوارض جسمی که ممکن است در نتیجه استفاده بیش از اندازه از این وسایل گریبان گیر کودکان باشد، بازی با این وسایل مانع از تحرک کودکان می شود و سطح تمرکز در آنان را کاهش خواهد داد.

به این مطلب امتیاز دهید

از طريق
مژگان ذوالفقاریان
منبع
نمناک
نمایش بیشتر

مژگان ذوالفقاریان

مژگان ذوالفقاریان : فارغ التحصیل کارشناسی مامایی از دانشگاه علوم پزشکی ایران (1374) ، اخذ مدرک کارشناسی ارشد در زمینه تدریس زبان انگلیسی درحوزه پزشکی (1396)، عضو هیئت مدیره موسسه فرهنگی پارساپژوهش آرین از سال 1380 ، 14 سال سابقه مدیریت سایت اطلاع رسانی در زمینه مامایی و زنان، 20 سال سابقه ترجمه مقالات و مطالعه در زمینه سلامت .

نوشته های مشابه

دکمه بازگشت به بالا

Welcome

Install
×