نقش ورزش در درمان اضطراب و افسردگی

ورزش در زندگی شهر نشینی از جایگاه و اهمیت خاصی برخوردار است زیرا در شهرهای بزرگ به دلایل گوناگون افراد فرصت انجام فعالیت بدنی کافی را ندارند.

محققان دانشگاه استرالیای جنوبی خواستار این هستند که ورزش به عنوان یک رویکرد اصلی برای مدیریت افسردگی باشد زیرا یک مطالعه جدید نشان می دهد که فعالیت بدنی ۱.۵ برابر موثرتر از مشاوره یا داروهای اصلی است.

این بررسی که در مجله British Journal of Sports Medicine منتشر شده است، جامع ترین بررسی تا به امروز است و شامل 97 بررسی، 1039 کارآزمایی و 128119 شرکت کننده است. این نشان می دهد که فعالیت بدنی برای بهبود علائم افسردگی، اضطراب و پریشانی بسیار مفید است.

به طور خاص، این بررسی نشان داد که مداخلات ورزشی که ۱۲ هفته یا کوتاه‌تر بودند، بیشترین تأثیر را در کاهش علائم سلامت روان داشتند و سرعتی را که فعالیت بدنی می‌تواند تغییر ایجاد کند، برجسته کرد. بیشترین مزایا در میان افراد مبتلا به افسردگی، زنان باردار و پس از زایمان، افراد سالم و افرادی که مبتلا به HIV یا بیماری کلیوی تشخیص داده شده بودند مشاهده شد.

بر اساس گزارش سازمان بهداشت جهانی، از هر هشت نفر یک نفر در سراسر جهان (۹۷۰ میلیون نفر) با یک اختلال روانی زندگی می کنند. سلامت روان ضعیف سالانه تقریباً ۲.۵ تریلیون دلار برای اقتصاد جهان هزینه دارد، هزینه ای که پیش بینی می شود تا سال ۲۰۳۰ به ۶ تریلیون دلار افزایش یابد.

در استرالیا، تخمین زده می شود که از هر پنج نفر (۱۶ تا ۸۵ سال) یک نفر در ۱۲ ماه گذشته اختلال روانی را تجربه کرده است. دکتر بن سینگ، محقق ارشد UniSA، می‌گوید برای مدیریت بهتر موارد رو به رشد شرایط سلامت روان، باید فعالیت بدنی در اولویت قرار گیرد.

دکتر سینگ اشاره می کند متاسفانه با وجودی که فعالیت بدنی برای کمک به بهبود سلامت روان شناخته شده، به طور گسترده به عنوان یک درمان انتخاب اول مورد استفاده قرار نگرفته است. بررسی ما نشان می‌دهد که مداخلات فعالیت بدنی می‌تواند به طور قابل‌توجهی علائم افسردگی و اضطراب را در تمام جمعیت‌های بالینی کاهش دهد، و برخی از گروه‌ها نشانه‌های بهبود بیشتری را نشان می‌دهند.

وی همچنین بیان کرد طبق بررسی های انجام شده، ورزش با شدت بالا، اثر بیشتری در بهبود افسردگی و اضطراب دارد، در حالی که افزایش مدت زمان انجام ورزش در هر مرحله در مقایسه با دوره‌های کوتاه مدت و میان مدت، تأثیرات کمتری داشت. ما همچنین دریافتیم که همه انواع فعالیت بدنی و ورزش مفید هستند، از جمله ورزش های هوازی مانند پیاده روی، تمرینات مقاومتی، پیلاتس و یوگا.

مهمتر از همه، این تحقیقات نشان می دهد که برای ایجاد یک تغییر مثبت در سلامت روانی شما، ورزش زیاد لازم نیست.

پروفسور کارول ماهر

محقق ارشد UniSA، می‌گوید این مطالعه اولین مطالعه‌ای است که اثرات انواع فعالیت‌های بدنی را بر افسردگی، اضطراب و پریشانی روانی در تمام جمعیت‌های بزرگسال ارزیابی می‌کند. بررسی این مطالعات به عنوان یک کل روشی موثر برای پزشکان برای درک آسان مجموعه شواهدی است که از فعالیت بدنی در مدیریت اختلالات سلامت روان پشتیبانی می کند. امیدواریم این بررسی بر نیاز به فعالیت بدنی، از جمله مداخلات ورزشی ساختاریافته، به عنوان یک رویکرد اصلی برای مدیریت افسردگی و اضطراب تاکید کند.

منبع: دانشگاه استرالیای جنوبی