ایمپلنت دندان و نگهداری صحیح از

از آنجا که دندان‌ها از نظر زیبا شناختی بسیار اهمیت دارند، دندان پزشکی ترمیمی زیبایی اهمیت زیادی پیدا کرده است. ممکن است دندان پزشکان برخی تکنیک‌های درمانی و زیبایی دندان نظیر ایمپلنت را به بیمارانی که دندان شکسته یا افتاده دارند، پیشنهاد کنند.

همچنین ایمپلنت به بیمارانی که به سایر مشکلات مانند لکه شدن، تغییر رنگ، جابجاشدگی و انحراف دندان‌ها دچار هستند، توصیه می‌گردد.

بدون شک پیشرفته ترین گزینه جهت کاشت دندان، ایمپلنت است. با این حال احتمال خراب شدن ایمپلنت و حتی ایجاد برخی ناراحتی‌ها وجود دارد. وقتی مراحل کاشت و نصب ایمپلنت به طور کامل انجام شود، با اقدامات نگهداری مستمر می‌توان موفقیت بلند مدت ایمپلنت را تضمین کرد.

درباره ایمپلنت

گزینه‌های درمانی مختلفی جهت ترمیم و تعویض دندان‌ها قابل دسترس هستند. چندین نوع ابزار پروتز متحرک مانند دندان مصنوعی، روکش و بریج در دسترس کاربران قرار دارد. با این وجود، ایمپلنت‌های دندانی به طور خاصی گزینه مطمئن جهت تعویض دندان‌ها و ماندگاری بلند مدت به حساب می‌آیند. بیمارانی که ابزار پروتز ثابت را بر نوع متحرک ترجیح می‌دهند، انتخاب ایمپلنت به نفع آنها است.

مزیت‌ها

• جلوگیری از بیماری لثه
• بهبود سلامت دهان و دندان
• تشویق به زندگی سالم مثل ترک دخانیات
• ایجاد انگیزه جهت پیروی از عادت‌های زندگی سالم، رعایت بهداشت دهان و دندان و مراجعه منظم به دندان پزشکی

تکنیک‌ها

ایمپلنت‌ها در اندازه، شکل و انواع گوناگونی قابل دسترس هستند. متخصص ایمپلنت می‌تواند بسته به تقاضا و سلیقه خاص بیمار در تصمیم گیری و انتخاب بهترین گزینه به وی کمک کند.

انواع

دو نوع  مهم در دسترس قرار دارد:

• درون استخوانی: این نوع  داخل استخوان آرواره کار گذاشته می‌شود. این نوع ایمپلنت‌ها معمولا از جنس تیتانیوم هستند و شکلی شبیه به پیچ‌های ریز دارند و جزء پرکاربردترین نوع ایمپلنت‌ها محسوب می‌گردند.
• زیر پیرا استخوانی: این نوع  زیر لثه اما در سطح و بالای استخوان فک کاشته می‌شوند. این نوع ایمپلنت‌ها را می‌توان برای بیمارانی که استخوان آرواره آنها در وضعیت سالمی به سر نمی‌برد، به کار گرفت و این گزینه بخصوص برای افرادی که تمایلی به انجام جراحی پیوند لثه یا بازسازی استخوان فک ندارند، مناسب است.

در صورتی که استخوان فک قادر به نگهداشتن ایمپلنت نباشد، چندین تکنیک جهت بازسازی استخوان، ترمیم آرواره و فراهم ساختن یک پایه محکم برای تاج ایمپلنت در دسترس قرار دارد. این تکنیک‌ها عبارت اند از:

• پیوند استخوان: اگر استخوان آرواره نتواند ایمپلنت را در خود ثابت نگه دارد معمولا نیاز به ترمیم یا انجام جراحی پیوند استخوان فک می‌باشد. بطور کل بررسی‌ها نشان می‌دهد استفاده از مواد افزودنی استخوانی و فاکتورهای رشد جهت تقویت استخوان می‌تواند بهترین نتایج را حاصل کند.
• جراحی لیفت سینوس: این جراحی که با اصطلاحات بالا کشیدن یا افزونگی سینوس هم شهرت دارد مستلزم انجام پیوند استخوان به زیر سینوس است و در مواردی کاربرد دارد که استخوان طبیعی فک در اثر افتادن دندان‌های خلفی و فوقانی خراب شده باشد.
• افزایش عرض ریج: در صورتی که آرواره پهنای لازم برای نگه داشتن ایمپلنت را نداشته باشد، ممکن است مواد پیوند استخوانی به خط راس بالای استخوان فک اضافه شوند.

برنامه ریزی برای درمان و عکسبرداری ۳ بعدی

بهره گیری از عکسبرداری دیجیتالی ۳ بعدی پیشرفته و بسیار دقیق و همچنین نرم افزار برنامه ریزی جراحی ایمپلنت توانسته سرعت جراحی ایمپلنت را بالا برده و ضریب پیش بینی‌ها را افزایش دهد.

پیش از جراحی، دندان پزشک می‌تواند از این ابزارها جهت تجزیه و تحلیل آناتومی استخوان فک و مشخص کردن بهترین محل کار گذاشتن ایمپلنت استفاده کند. با این روش می‌توان در سرمایه گذاری و وقت صرفه جویی کرد و مدت زمان نقاهت را کاهش داد.

تکنیک‌های جایگزین ایمپلنت

متخصص ممکن است علاوه بر جراحی‌های ایمپلنت سنتی و چند مرحله‌ای برخی گزینه‌های درمانی جایگزین را به بیمار پیشنهاد کند و این امر به میزان سلامت استخوان آرواره و ضرورت‌های خاص بستگی دارد. این گزینه‌ها شامل موارد زیر می‌شوند:

ایمپلنت دندانی: گزینه‌ای همیشگی

مسئله مهمی که عمر و ماندگاری دندان‌های مصنوعی متحرک را پایین می‌آورد، خراب شدن ساختار استخوانی فک است. تحلیل رفتن استخوان فک یک مشکل به حساب می‌آید و از آنجاکه آرواره بدون داشتن ریشه‌های دندان قادر به تحریک بدن و انجام چرخه طبیعی بازسازی و ترمیم نیست، نهایتا بافت استخوانی فک به مرور زمان کوچک و ضعیف خواهد شد.

به طور کلی شیار لثه که دندان مصنوعی روی آن قرار می‌گیرد نیز با گذشت زمان تحلیل رفته و تغییر می‌کند. این عوامل باعث شل شدن دندان مصنوعی شده و در نتیجه تکیه گاه آن از بین می‌رود.

با تکنیک بازسازی دندان بر پایه ایمپلنت نه تنها دندان بلکه ریشه دندان نیز جایگزین خواهد شد و از اینرو فرآیند محافظت از ساختار طبیعی دهان بهتر صورت می‌گیرد. چندین فاکتور بر طول عمر این نوع پروتز دندانی تاثیر گذار هستند.

ایمپلنت ناموفق یکی از این فاکتورها می‌باشد، بنابراین بیماران موظف اند یک جراح مجرب و با تجربه دهان و دندان را جهت انجام این نوع جراحی‌ها انتخاب کنند.

حجم و کیفیت بافت استخوانی، عواملی همچون سلامتی و سبک زندگی سالم یعنی دوری از مصرف مواد مخدر می‌تواند بر ماندگاری ایمپلنت تاثیرگذار باشد و تکنیک‌های گوناگون تعویض دندان بر پایه ایمپلنت نیز ممکن است تحول ایجاد کنند.

برای نمونه، وقتی یک دندان تعویض می‌شود و هر دندان مجهز به ریشه مصنوعی مختص خود است، نتیجه کار از کاشت دندان مصنوعی دائمی که در آن از تعداد معدودی ایمپلنت جهت کاشت یک قوس کامل فک بهره گرفته می‌شود، بهتر خواهد بود.

نهایتا مراقبت صحیح نیز یکی از فاکتورهای تاثیرگذار بر طول عمر ایمپلنت به حساب می‌آید. باآنکه ایمپلنت‌ها کمتر در برابر پوسیدگی آسیب پذیر هستند، اما برخی بیماری‌های لثه درست به اندازه دندان‌های طبیعی برای آنها نیز خطرساز می‌باشند. پرهیز از این مشکلات با نگهداری و مراقبت مناسب از آنها؛ در ادامه بیشتر مورد بررسی قرار خواهد گرفت.

 عدم مراقبت صحیح و پیامدهای آن

هرچند احتمال پوسیدگی ایمپلنت‌ها نسبت به دندان‌های طبیعی کمتر است، اما در صورت عدم رعایت نکات بهداشتی و مراقبتی همچنان در معرض خطر ابتلا به مشکلات دندانی همچون میوکوسیت و التهاب بافت لثه اطراف ایمپلنت قرار دارند.

در صورتی که در اطراف بافت لثوی ایمپلنت خونریزی مشاهده کردید، ممکن است علامت اولیه ابتلا به بیماری میوکوسیت باشد. در صورت تشخیص و پیگیری بموقع می‌توان با موفقیت این عارضه را درمان کرد.

متاسفانه، اگر این عارضه تا مرز تحلیل رفتن بافت استخوانی فک پیشرفت کند، عارضه‌ای موسوم به پری ایمپلنتیتیس، دیگر قابل درمان و بازگشت نیست.

اگر این عارضه بموقع درمان نشود ممکن است تا مراحل پیشرفته تحلیل بافت استخوان آرواره ادامه پیدا کند و در این مواقع تنها راه حل برداشتن ایمپلنت است.

گزارشات حاکی از آن است که در یک بازه زمانی ۵ تا ۱۰ ساله تقریبا ۱۰ درصد از ایمپلنت‌ها و 20 درصد از بیمارانی که از این تکنیک استفاده می‌کنند به عفونت‌های ناشی از عارضه التهاب بافت استخوانی فک اطراف این نوع پروتز دچار خواهند شد.

نگهداری و مراقبت و انجام جراحی ایمپلنت به دست متخصصان مجرب ساده ترین راه پیشگیری از بروز چنین بیماری‌هایی است.